อยู่ๆ เกิดอยาก เขียนได' เกี่ยวกับแม่ซะงั้น
หน้านี้ แม้จะยังไม่เริ่มเขียน แต่คิดว่าท่าทางคงจะออกแนว บ่นๆ นะเนี้ย
การศึกษาพี่ปี้ชอบโม้บ่อยๆ ว่าแม่น่ะจบ ปวช. นะเว้ย ... ไม่ใช่ขี้ๆ
ซึ่ง ปวช. สมัยนั้นไม่มีหรอกอย่าไปบ้าตามมัน
คุณตาของผมน่ะออกจะหัวโบราณ ที่คิดว่าลูกสาวน่ะไงๆ
ก็ต้องอยู่เฝ้าบ้าน ดังนั้นแม่จึงได้เรียนแค่ ป.4 แล้วให้มาอยู่บ้านเฉยๆ
อ้าว .. แล้วทำไมเจ้าปี้ มันถึงบอกว่า แม่จบ ปวช. น่ะเหรอ ?
ก็เพราะแม่ จบมาจาก
ป.4 รร.
วัด
ชัน ไง ... ถูกของมัน แม่จบ
ป ว ช. จริงๆ
โค-ตะ-ระบุตรแม่มีโค-ตะ-ระบุตร 3 นาย ได้ปวดหัวกับลูก 3 คนนี้ตลอดเวลา
เพราะสร้างแต่เรื่อง แต่ละคนอายุห่างกัน 5-6 ปี
- คนโต พี่ปิ๊ก จบ ม.3 แล้วไม่ยอมเรียนต่อ
เป็น doctor ... เพราะสามารถฉีดยาเข้าเส้นด้วยตัวเองได้
แม่ให้ี่พี่ปิ๊กบวช เผื่อว่าจะดีขึ้น ... บวชได้ 3 วัน กลับมานอนเหลืองอยู่ที่บ้านซะงั้น (มาทั้งจีวรเลยเหลือง)
มีครั้งหนึ่งพวกตำรวจลูกน้องพ่อมาขออนุญาติ แม่ เพื่อจะจับกลุ่มเพื่อนของพี่ปิ๊ก
แม่เลยบอกว่าจับพี่ปิ๊กไปด้วยแล้วกัน (กะจะให้เลิกยา)
... แล้วเขียน สำนวนให้พี่ปิ๊กติด แค่ 6 เดือน
เข้าไปอยู่แบบ เด็กฝาก ไม่ต้องทำอะไร กิน-นอนๆ ออกมาอ้วนมากๆ
แม่ชอบใจใหญ่ ตอนนั้น พ่อจะไปฐาน พอดี พี่ปิ๊ก
เลยตามพ่อขึ้นเครื่องบินไปอยู่ตามหมู่บ้านกะเหรี่ยง
[พ่อผมเป็น ตำรวจตระเวนชายแดน มักอยู่ตามฐานต่างๆ]
พอกลับมา พี่ปิ๊กก็ดัน ไปนอนเล่นบ้านเอเย่นอีก
ตำรวจบุกไปจับพอดี ไม่รู้ว่าพี่ปิ๊กอยู่ด้วย ก็เลยโดนจับรอบสอง
... แต่รอบนี้ พี่ปิ๊กเป็นมาเลเรีย [พ่อ+ลูกน้องชุดที่กลับมาก็เป็นมาเลเรียหมด]
อาการของมาเลเรีย จะเหมือนคนลงแดงมาก คือ ไม่มีเรี่ยวแรง ปวดกระดูก และมีไข้
ซึ่งคนคุม จะคิดว่า เป็นอาการปกติของพวกหักดิบ
พ่อ+ลูกน้อง ต้องส่งตัวมารักษาที่กรุงเทพ ตั้งนาน
ส่วนพี่ปิ๊กของผมเสียชีวิตในคุก เพราะ มาเลเรียขึ้นสมอง
... สงสารตอนแม่ร้องให้ที่งานศพพี่ปิ๊กมากๆๆๆๆ
แม้ลูกจะเป็นคนดีหรือเลวขนาดไหน ... แต่ลูกก็เป็นลูกของคนเป็นแม่ วันยังค่ำ
- คนกลาง พี่ปี้จบ ปวช.ช่างยนต์ เทคโนสยาม
เป็น สัตว์แพทย์ .... เพราะแต่ก่อนพี่แกมีม้าขายเป็นคอกๆ
เป็น นักสะสม .... ขนาดพ่อผมเป็นตำรวจ ยังมีปืนน้อยกว่าลูกคนนี้เลย
แม่มักสั่งให้ลูกน้องพ่อ เอาปืนพี่ปี้ขึ้นเครื่องบินไปทิ้งในป่าตั้งหลายกระบอก
คติ "ปี1พกมีด ปี2พกปืน ปี3พกระเบิด"
ตอนเรียนจบได้เพราะแม่ต้องคอยไปพบอาจารย์ แม่ไป รร. บ่อยกว่าลูกซะอีก
ตอนนี้พี่ปี้มีลูกสาว 1 คน ผมก็หวังว่าคงจะกลับตัวได้แล้ว(มั้ง)
- คนเล็ก ผมตอนนี้ยังเรียนไม่จบซักที
ผมโชคดีมั้ง เพราะโตมาตอน พ่อเริ่มยศสูง ลูกน้องพ่อเยอะ พี่ๆ ก็เป็นขาใหญ่
... แต่ตอนเด็กๆ(ไม่นับตอนวัยรุ่นนะ)ผมติดเกมส์ เลยไม่รู้เรื่องอะไรเค้าหรอก
พี่ปี้ชอบพูดกรอกหูบ่อยๆ ว่า
"้เกิดเป็นลูกตำรวจ ต้องเกเร ถ้าเกิดเป็นลูกชาวบ้านธรรมดา
เวลามีเรื่องจะช่วยอะไรได้มั้ย ??"
ผมก็เห็นว่าจริงเพราะเท่าที่เห็น ลูกตำรวจ ไอ้ที่เกเรก็ โค-ตะ-ระ เกเรทุกคน
แต่ผมรู้อยู่อย่างหนึ่งว่าผมเคยรับปากแม่ว่า "จะไม่ติดยา ไม่ดูดบุหรี่"
แค่ 2 อย่างนี้ยังทำได้จนถึงปัจจุบัน แม่ผมก็ดีใจแล้ว
ผมว่า ลูกแม่ทุกคน คิดและพูดเหมือนกันหมดว่า
"ชาติหน้า ชาติไหน ก็ขอเกิดเป็นลูกแม่คนนี้ ทุกชาติไป"
แต่ก่อนตอนเด็กๆ เท่าที่จำได้ แม่กับผมอยู่ด้วยกันแทบจะตลอด
แต่ไหง๋พอมาเรียนกรุงเทพ 6-7 ปีมานี้ ได้เจอแม่ไม่ถึง 3 วัน
โทรคุยก็แค่ เดือน-2เดือน/ครั้ง ฟ๊ะ -*-
ปล. blog นี้หัวเรื่องน่าจะเกี่ยวกับแม่แต่ไหงกลายพันธ์ออกเรื่องความเลวลูกๆหว่า -*-
